Ik ben Frank van Andel en dit is mijn leesbiografie.
Ik lees niet veel, dus als ik iets lees spreekt het me heel erg aan.
Een aantal boeken dat ik heb gelezen:
"De Alchemist" van Michael Scott, "Percy Jackson en de bliksemdief" van Rick Riordan en "De Winter" van Gary Paulsen.
Ze zijn allemaal erg mooi, maar wel down-to-earth, waardoor ze niet echt heftig zijn, ookal lijkt dat wel zo als je het verhaal hoort.
Als ik lees, lees ik op de bank, maar niet languit. Dat vind ik niet prettig.
De leukste boeken zijn de boeken waarbij je zelf kan nadenken hoe het verder gaat en de plottwist kunt voorspellen (detectiveboeken). Steeds hints krijgen waardoor je je gedachten moet bijsturen zijn erg leuk om in te duiken.
De boeken waarbij historische mensen een grappige persoonlijkheid worden gegeven zijn ook erg leuk, zoals De Alchemist en Percy Jackson en de bliksemdief.
Over het algemeen vind ik boeken die down-to-earth blijven het leukste.
De boeken die ik niet leuk vind zijn oorlogsboeken. Ik kan de reden niet echt verklaren, maar ik heb een paar theorieën.
Die boeken hebben zo weinig ruimte om iets anders te doen.
Het gaat altijd om een jood die dood dreigt te gaan, of een verzetslied, of een normaal persoon (dat op onverklaarbare wijze zich toch in de problemen krijgt.)
Ook het moraal dat eromheen hangt. (Die oorlog is slecht) irriteert me.
Het is gebeurt en ik leef niet in die tijd en dan toch die confrontatie dat altijd op hetzelfde uitdraait.
Met alle respect, dat wordt gewoon irritant vind ik.
Ik heb ook de pest aan clichés.
Een hoofdpersoon die gaat spioneren bij de hoofdverdachte, wordt gesnapt, opgesloten en dat die hoofdpersoon door een ventilatieschacht ontsnapt is al honderd keer gedaan.
Om zo een romantische komedie te kijken en de clichés eruit te halen en de volgende te voorspellen is een hobby van me, maar in een boek wil ik dat niet.
Ik wil wat onvoorspelbaarheid.
De boeken die ik nog op mijn verlanglijst heb staan zijn de overige boeken uit de serie "De Alchemist".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten