Boekverslag Hersenschimmen

Titel: Hersenschimmen

Auteur J. Bernlef

Uitgever: Wolters-Noordhoff, Groningen in 1984

Pagina's 146

Genre: Psychologische Roman

Samenvatting:.

Maarten en Vera Klein wonen al jaren gelukkig in Gloucester, Massachusetts (Verenigde Staten). Langzaam maar zeker begint Maarten heden en verleden door elkaar te halen. Het begin heel klein, op het moment dat hij niet meer weet welke dag het is en op een zondag wacht tot de schoolbus langs zal komen of als hij steeds vaker in gedachten verzonken is. Langzaam maar zeker kan hij zich dingen niet meer herinneren en als hij zich iets herinnert, gaat hij volledig in die herinnering op. Zo denkt hij op een dag dat hij weer op de kleuterschool is en van de juf de potlodendoos mag halen. Hij loopt de gang door naar het materiaalhok en klimt op een stoel om de doos te gaan zoeken. Dan staat Vera plots achter hem en haalt hem uit de droom. Hij blijkt op de keukenstoel in hun washok te staan. Later geeft hij hele rare antwoorden op vragen, omdat hij net ergens anders met z’n gedachten was. Als Vera hem een keer vraagt wat hij zo lang in de keuken deed, antwoordt hij bijvoorbeeld vangstquota. Uiteindelijk gaat dit nog een stapje verder en breekt hij in bij een vakantiehuisje waar vroeger de vergaderingen van zijn bedrijf waren omdat hij denkt dat hij te laat op zijn vergadering komt. Ook vergeet hij dat mensen en dieren dood zijn en vraagt dus steeds naar hen als anderen langskomen. Een keer begint hij plotseling naar de snoepreepjes die zijn oma altijd voor hem achter in de buffetkast verstopte te zoeken.

Vera wordt steeds ongeruster en als Maarten weg begint te lopen van huis laat ze uiteindelijk een meisje, Phil Taylor, in huis wonen die op Maarten kan passen als zij weg is. Maarten vergeet echter steeds wie ze is. Eerst ziet hij haar aan voor een vriendin van zijn dochter, dan voor zijn vroegere pianojuf en uiteindelijk voor zijn dochter. Ook van Vera vergeet hij soms wie ze is.

In het boek wordt ook de moeilijker wordende relatie tussen Vera en Maarten weergegeven. Een eerste beschrijving die Maarten van haar geeft is nog heel scherp, bij kennis. Meer op het einde heeft hij het echter over een oude vrouw, die er een beetje verfomfaaid uitziet met haar vochtig neerhangende slappe bruine krullen en haar gerimpelde hals (p. 134). Later herkent hij haar niet meer op foto’s en uiteindelijk weet hij helemaal niet meer wie ze is.

In het laatste deel van het boek weet Maarten zelf niet meer wie hij is. Eerst heeft hij het nog over “mijn spullen”, “ik kan ..” etc. Maar naarmate hij verder aftakelt begint hij in derde persoon over zichzelf te praten, om het uiteindelijk alleen nog maar over ‘het’ te hebben. Tegelijk met deze verandering in benoeming van zichzelf, trekt hij zich steeds meer in zijn hoofd terug. Hij communiceert bijna niet meer met de buitenwereld, maar denkt in onsamenhangende zinnen en fragmenten aan wat er om hem heen gebeurt. Een van de redenen hiervoor is dat hij ook steeds meer moeite met het Engels begint te hebben, en soms even de taal niet meer lijkt te verstaan. Op het laatst zijn Maartens gedachten zo onsamenhangend en fragmentarisch dat er bijna niet meer duidelijk is wat er nou met hem gebeurt. Wel weet hij op zijn sterfbed weer even wat er om hem heen gebeurt en zoekt en vindt hij Vera’s hand, al weet hij haar naam niet meer.

Verwachtingen

Ik kwam op het idee om dit boek te lezen door iemand anders die vertelde het ook te gaan lezen.

Ze vertelde over het thema van het boek en dat sprak me aan.

Ik verwachtte een boek waarbij je veel na moest denken en twijfelen aan de voorgeschotelde informatie.

Motief en thema

Motieven

De winter/sneeuw/De lente

Het boek begint met de zin:

"Misschien komt het door de sneeuw dat ik me 's morgens al zo moe voel."

en eindigt met de zin:

"... Het bos in de lente die bijna beginnen.. zegt ze... fluistert ze... de lente die op het punt staat te beginnen"

Daarnaast haalt Maarten meerdere keren de winter al aan als reden voor zijn vergeetachtigheid en is er een passage waarin Maarten het strand niet meer herkent omdat er sneeuw op het pad ligt.

Hiermee is de sneeuw een directe verwijzing naar Maarten zijn dementie.

Our Man in Havana

Één van de vele voorwerpen die die Maarten niet herkent en vergeet.

Foto's, Fotoalbum

Dr. Eardly adviseert om als remedie naar een fotoalbum te kijken.

Maarten en Vera kijken daarna meermalen naar hun fotoalbum, en Maarten vergelijkt uiteindelijk zijn geheugen met een foto waar je niet bij was toen hij gemaakt was.

Enfin

Maarten gebruikte het woord vooral op zijn werk, volgens hem.

Vervolgens komt het woord steeds vaker terug.

Mozarts Veertiende Pianosonate

Thema

Omgaan met dementie

Beoordeling

Schrijfstijl

In Hersenschimmen kijk je mee door de ogen van Maarten en het boek gebruikt ook het vocabulaire van Maarten, dat erg verandert.

In het begin gebruikt Maarten nog volzinnen.

"Misschien komt het door de sneeuw dat ik me 's morgens al zo moe voel." P.1

Later verandert deze in kortere zinnen "Ik wil denken, in korte heldere zinnen" -p 80 en op het eind van het boek denkt hij slechts in woorden.

"... Het bos in de lente die bijna beginnen.. zegt ze... fluistert ze... de lente die op het punt staat te beginnen" -p 146

Vertelperspectief

Doordat het vertelperspectief bij Maarten ligt, heb je te maken met een onbetrouwbare verteller en moet je dus bij Maarten zijn gedachten bedenken of deze realistisch zijn of niet.

Als je hierbij geen intensieve leeshouding aanneemt (vragen stellen, wat heb ik gelezen?) is de kans groot dat je door Maarten zijn ogen meekijkt en daardoor dezelfde waanbeelden gaat hebben als Maarten.

Situaties

In Hersenschimmen zijn er twee soorten situaties.

Situaties gevormd door de gedachten van Maarten (en dus niet echt gebeuren of gebeurd zijn) en situaties die wel echt gebeuren.

Het is aan de lezer om deze te onderscheiden.

Eindoordeel

Hersenschimmen is een prachtig boek dat je vaak op je verkeerde been zal zetten als je te snel gaat.

Omdat de valse informatie gemixt wordt met echte informatie dwingt het boek je om in het juiste tempo te lezen, want één zin kan het verschil zijn tussen een gedachte en een werkelijkheid

Zo is het precies wat ik verwacht had

"Dat tegelwerk had indertijd beter gekund. Moet je dat cement tussen de voegen voelen bobbelen. Nog steeds ben ik links, maar op de bewaarschool mag dat niet, linkshandig knippen.

De strookjes worden lelijk, ongelijk van breedte en lengte.

De juf buigt zich naar me over.

Haar donkere krullende haar schuift even kriebelend langs mijn wang.

Ga jij de potlodendoos maar even halen, Maarten, zegt ze zacht en ze veegt mijn mislukte vlechtwerkje van tafel." P 12

De herhaling maakt het boek ook een beetje geestig.

Zo vergeet Maarten steeds dat Phil, de hulp, in het huis woont en verwart haar steeds met iemand anders.

Dit tafereel speelt zich in het laatste deel van het boek continu af, steeds met nieuwe wendingen.

" Ik heb boven een kamer voor je in orde gemaakt', zegt ze tegen het meisje, dat dus zeker blijft logeren.

Misschien is het een vriendin van Kitty die onverwachts is langsgekomen in de veronderstelling dat Kitty wel thuis zou zijn" p 105

Bronnen

http://www.scholieren.com/boek/38/hersenschimmen/zekerwetengoed

Boekverslag Joe Speedboot

Auteur: Tommy Wieringa

Titel: Joe Speedboot

Plaats van uitgave: Amsterdam

Jaar van uitgave: 2006

Druk: 2005

Aantal pagina's: 316

Genre: Avonturenroman

Samenvatting:

Fransje Hermans (14) is ontwaakt uit een coma van 220 dagen. Hij kan nu alleen zijn rechterarm nog bewegen, verder is hij verlamd en hij kan nauwelijks praten. Hij leest veel in het boek van Musashi, hierin stond dat je jezelf kan afschermen door een ‘steen’ van jezelf te maken. Fransje probeerde dit en werd overreden door een grasmaaier, daardoor raakte hij in coma. Een tijdje na het ontwaken uit de coma, komt Joe Speedboot in Lomark (Fransjes woonplaats) wonen. Joe Speedboot is niet zijn echte naam. Zijn achternaam is Ratzinger, maar er is niemand die zijn echte voornaam weet. Op school raakt Fransje bevriend met Engel Eleveld, Christof Maandag en later ook met Joe.

Op zijn vijftiende gaat Fransje in het tuinhuis achter zijn huis wonen. Hier schrijft hij elke dag op wat er allemaal gebeurd is en wie hij allemaal gezien heeft. Hij heeft tientallen dagboeken. Na een tijdje komt ook PJ (Picolien Jane) in Lomark wonen. Ze komt uit Zuid-Afrika, alle jongens zijn verliefd op haar, ook Fransje. Joe, Christof en Engel willen een vliegtuig gaan bouwen, omdat ze weten dat PJ’s moeder naakt rondloopt in haar tuin. Met een vliegtuig overvliegen is volgens hen de enige manier om haar te zien. Na een lange tijd lukt het om het vliegtuig te laten vliegen. Fransje gaat ook een keer mee en vindt het aan de ene kant beangstigend, maar aan de andere kant geweldig.

Toen Joe in Lomark kwam wonen, was zijn vader net overleden. Zijn moeder, Regina, is op vakantie geweest en heeft een man ontmoet: Mahfouz Husseini (bijnaam: Papa Afrika). Ze trouwt met deze man en is weer helemaal gelukkig. Mahfouz bouwt een feloek. Hij gaat hier na een lange tijd mee het water op, maar komt nooit meer terug. Regina is helemaal overstuur. 

Nadat Fransje geslaagd is voor zijn schoolexamens, willen zijn ouders dat hij brikettenperser wordt bij hun bedrijfje, dat doet hij. Al Fransjes vrienden zijn ook geslaagd, deze gaan allemaal op kamers in een andere stad. Een paar maanden later komt Joe weer terug, de opleiding was niks voor hem. Hij had een tijdje bij PJ gewoond in Amsterdam. PJ heeft een vriend, een schrijver genaamd Arthur Metz. 

Joe heeft altijd rare ideeën, deze keer komt hij met het idee dat Fransje armworstelaar kan worden. Fransje heeft namelijk een hele sterke rechterarm, doordat hij daar alles mee doet. Eerst wil Fransje dat niet. Later gaan Joe en hij samen iets halen bij de sloperij van Fransjes ouders. Daar ziet Fransje dat er nog helemaal geen briketten zijn verkocht, daar heeft zijn vader dus altijd over gelogen. 

Omdat Fransje nu geen briketten meer wil persen, besluit hij tóch armworstelaar te worden en begint hij hard te trainen. Zijn eerste wedstrijd op een toernooi wint hij, in de finale wordt hij tweede. Bij het volgende toernooi, in Rostock, (waar Fransje wint) is PJ mee. Er is iets mis tussen haar en Arthur, hij slaat haar vaak. Als ze ‘s avonds in een hotel overnachten, gaat Joe nog iets halen bij PJ. Hij blijft daar de hele nacht, de volgende ochtend is ze zijn vriendin. 

Als ze weer thuis komen, is Engel overleden, doordat er een hond op zijn hoofd viel van de negende verdieping. De ex van PJ heeft een boek geschreven, dat duidelijk over haar gaat. Uit dat boek blijkt dat PJ boulimia had, toen ze nog in Zuid-Afrika woonde en dat ze tijdens hun relatie vaak vreemdging. 

PJ gaat weer mee naar het volgende armworsteltoernooi in Poznan. Daar breekt Fransje zijn arm in een wedstrijd. Als PJ en Fransje hun paspoorten op gaan halen, komen ze erachter dat Joe’s echte naam Achiel Stephaan is. Ze vinden het niet gek dat hij dit altijd verborgen heeft gehouden. 

Joe heeft een oude shovel verbouwd en gaat nu meedoen aan de Paris-Dakar. Hij is elke dag te zien op tv. In de tijd dat Joe weg is, mag PJ alle dagboeken van Fransje lezen en gaat ze vreemd met hem. 

Verwachtingen:

Ik ben dit boek gaan lezen, omdat het fragment dat ik las voor de opdracht literaire analyse mij meteen greep.

Het idee om een vliegtuig te bouwen om zo avonturen te beleven leek voor mij een goed plot om de bovenbouw mee te beginnen en zo de overstap tussen de boeken van de Schippers van de Kameleon en literaire romans zo klein mogelijk te houden.

Daarnaast klonk hetgeen wat in het fragment stond heel absurd en daar houd ik van, want dan kun je het plot moeilijk voorspellen, waardoor het boek fris blijft.

Ik verwachtte van Joe Speedboot een absurd verhaal vol met jongensdromen.

Motieven

Begeerte

Jaloezie

Aanbidding

Avontuur

Driehoeksverhouding

Volwassenwording 

Thema

Levensveranderende vriendschappen

Beoordeling

Schrijfstijl

De schrijfstijl is een heel prettige combinatie van dialoog en beschrijving.

Het merendeel is beschrijving, maar dat is nooit langdradig en leidt je heel soepel tussen nieuwe beetjes info door.

Het lezen door de ogen van een nuchtere jongen uit een boerengat werkt heel prettig, en Joe Speedboot kan hierdoor zelfs de meest filosofische dingen makkelijk brengen.

Ook de situatie in het dorp wordt hiermee droog gebracht.

Het filosofische deel wordt benadrukt doordat Joe Speedboot (de persoon) over het algemeen een simpele jongen is, wat het nog bijzonderder maakt als hij een groots en allesomvattend verhaal.

Het contrast tussen de jongen die "Hoer van de eeuw" op een spandoek laat drukken en een levensfilosofie heeft gebaseerd op beweging is groot.

"Nog een ding Fransje, Energie waar niets mee gebeurt, die niet wordt bewerkt, vervalt tot warmte.

Warmte is de laagte vorm van energie.

Dan komt bewegingsenergie zoals van de motor, en dan elektriciteit of eventueel atoomenergie. (...)

Mensen zijn het grootste deel van hun leven op zoek naar warmte"

-p 250

Inhoud

Vertelperspectief:

Het vertelperspectief ligt bij Fransje, waardoor je nooit meekijkt in het hoofd van de hoofdpersoon Joe Speedboot.

Dit maakt hem nog mysterieuzer en is het de taak aan de lezer om informatie te vergaren over de hoofdpersoon, uit het perspectief van zijn vriend, die hem aanbidt.

Tijd

Tussen de vertelde tijd en de verteltijd zit een groot verschil.

Ik heb het boek in vijf uur tijd uitgelezen terwijl de vertelde tijd van de derde klas tot ver in het beroepsleven reikt.

Dit maakt dat Joe Speedboot het volwassen worden uitermate goed kan beschrijven.

Eindoordeel

Joe Speedboot is alles wat ik verwacht had en vele malen meer.

Los van de simpele jongensdromen die Joe en Fransje in de derde klas beleefde vertelt het boek ook over liefde, vriendschap en de groei van een jongen naar een man.

Dit boek laat je verwachten dat dit boek over armworstelen en vliegtuigen bouwen gaat, voordat het toeslaat met een passage over hevige anorexia, die de simpele en knappe jongensdroom die PJ heet, verandert in een volwassen femme fatale.

De ogenschijnlijke veranderingen tussen leeftijd maakt dit boek een genot om te lezen.

"De bijzonderheid van Tessel was dat ze een in tweeën geknipte levensloop had:

één deel waarin ze dik en ongelukkig was (...), en een ander deel waarin ze werd begeerd.

In zichzelf roeide ze iedere herinnering aan dat vroegere personage uit. (...)

Aan de buitenkant was hiervan niks te merken, men zag een intelligent, bovengemiddeld geestig meisje, dat plezierig in de omgang was.

-p 270

Ik geef de roman een 10

Bronnen

http://www.scholieren.com/boekverslag/59076

Leesautobiografie 4A

Hallo!

Ik ben Frank van Andel en in dit blog beschrijf ik mijn ervaringen met lezen.

In mijn kindertijd werd vaak voorgelezen uit boeken, vooral uit boeken van Dagmar Stam, Annie M.G Schmidt en de reeks "Ik ben Bas".

Ik kan me geen van die boeken herinneren, dus ik kan er ook geen mening over vellen.

De liedjes die ik luisterde waren vooral CDs van Elly en Rikkert, Herman Boon en Studio 100 series als Piet Piraat en Big en Betsy.

Ik luisterde deze vooral omdat het grappige liedjes waren.

Toen ging ik naar de basisschool

Qua voorlezen kan ik me niet veel herinneren, en van de boeken die ik nog kan herinneren weet ik de titel niet.

Wat ik zelf las was vrij veel.

Voor Sinterklaas kreeg ik van mijn grootouders een boek genaamd "Overleven in de wildernis"

Dit ging over een Amerikaanse jongen, die geloof ik Brian heette, die strandde op een onbewoond eiland/gebied met niks meer dan zijn zakmes.

Het boek was eigenlijk voor 9-13 jarigen, zelf las ik het boek rond mijn zevende.

De rest van de serie heb ik zelf van de bibliotheek geleend om verder te lezen, en zaten vol interessante twists.

Het mysterie en de ongewone locatie (tegenover de boeken die ik al gelezen had) spraken mij vooral aan.

Op de basisschool zelf las ik (ook in groep 4) het boek Lotje.

Veel weet ik er niet meer van, maar ik weet nog dat het over een dierentuin ging.

Ik heb rond groep 6 de serie "Dolfie en Wolfie" gelezen.

De serie gaat over Andy en zijn hond Wolfie, die samen met een vriendin (wiens naam me ontschoten is) en haar dolfijn Dolfie mysteries oplossen.

En met mysteries oplossen bedoel ik dat ze maffia-achtige milieuvervuilers oprollen.

Nu had ik me waarschijnlijk geërgerd aan de groengezinde (of blauw, aangezien het over zeevervuilers gaat) hoofdpersonen, maar vooral het mysterie sprak me toen erg aan.

Je kon zelf als Sherlock de daders proberen te vinden, met ieder nieuw hoofdstuk een nieuwe hint.

Dat detectiveboeken het enige was wat ik las wordt wel bevestigd door de andere serie die ik las, Koos en het Detectivebureau.

Men neme een probleem met tussen boeken varierende, maar verassend grote diepgang, een aantal verdachte en een knullige Sherlock-fanaat die zichzelf en zijn idool veel te serieus neemt en gooit ze in een kinderboek.

Prachtig.

De rest van de boeken die ik las, o.a Schippers van de Kameleon, waren leuk om dezelfde redenen genoemd.

We gaan door naar de brugklas waar ik voor een boekenbeurt een boek moet lezen (verrassend toch?)  en ik kies voor "De Alchemist" 

De combinatie van historie en humor spreken me meteen aan, iedere pagina kwam je verschillende personages tegen, van Jean D'Arc tot Mars, die elk op hun eigen humoristische manier afwijken van hun traditionele persoonlijkheid.

De nadruk ligt vanaf dat moment vooral op fantasy en absurditeit, wat bevestigd wordt door de boekenserie die ik in de derde klas las: Het Transgalactisch Liftershandboek

Wat ik niet graag lees zijn voorspelbare boeken.

Opzich lees ik graag, maar heb ik nooit zin om ermee te beginnen.

Ik moet dan eerst een goed boek vinden en erin komen.

Dan lees ik het in een adem uit en moet ik weer een boek vinden, erin komen et cetera.

Dit is ook de reden dat ik sinds het lezen van het tweede deel van Het Transgalactisch Liftershandboek niet meer gelezen heb.

Mijn leessmaak is dus ook weinig veranderd.

Ik zou in de bovenbouw graag weer detectiveboeken willen lezen, maar wel met een humoristisch, fantasy of absurd randje.

Dit weerhoudt het boek ervan om te zwaar te worden en dat het zich serieus gaat nemen.

Ik hou er niet van dat een boek zich serieus gaat nemen, of dat boeken lezen "serious business" wordt. 

Dat je je steeds moet afvragen wat de diepere laag is, of dat je er zeker van moet zijn of je je wel identificeerd met het personage.

En je boeken vooral moet zien als een religie dat je brengt naar andere werelden met adolescente onderwerp en het verboden is een boek te lezen dat soms grappig is.

Dus dat zou betekenen dat ik leesniveau 2 heb.

Maar aan de andere kant vindt ik het fijn als een boek algemene kennis vergt en referenties maakt naar cultuur of historie.

Ook vindt ik voorspelbaarheid een doodzonde in boeken, wat weer strookt met dit gedeelte uit Leesniveau 4:

• het verhaalverloop en het gedrag van personages zijn minder goed voorspelbaar

Ik denk dat het aannemelijk is dat ik Leesniveau 3 heb, hoewel ik nog geen behoefte heb aan extra betekenislagen, is een ander deel van de wereld (of een nieuwe wereld) ontdekken en daarover nadenken iets wat zeker past bij mij.

Ik zie er niet tegenop om te gaan lezen, mits ik boeken lees die mijn ietwat specifieke leessmaak kunnen bevredigen.

Boekverslag

Inleiding

Dit boekverslag gaat over "Het Transgalactisch Liftershandboek" geschreven door Douglas Adams.

Ik heb dit boek gekozen omdat een vriendin van mij dit boek aanraadde.

In dit boekverslag staat een samenvatting van het boek. Hierin kun je het verhaal lezen en lezen waar het boek over gaat.

Ook kun je mijn mening van het boek en bijbehorende argumenten lezen. Hoe ik het boek vond en waarom.

Als laatste heb ik twee verwerkingsopdrachten gemaakt. Één korte en één lange.

Zakelijke gegevens

Titel van het boek: Het Transgalactisch Liftershandboek

Schrijver: Douglas Adams

Aantal bladzijden: 164

Uitgever:

-Originele versie: Completely Unexpected Productions Ltd.

-Nederlandse versie: De Boekerij bv, Amsterdam

Jaar van uitgave:

-Originele versie: 1979

-Nederlandse versie: 2010

Samenvatting

Op een donderdagmorgen ziet Hugo Veld dat er een bulldozer voor zijn huis staat om het af te breken. Om ze tegen te houden gaat hij buiten voor de bulldozer liggen.waarop een vriend Amro Bank komt en hem dringend uitnodigt om wat bier te drinken in de pub in het dorp. In de pub vertelt Amro dat hij van een andere planeet komt ergens bij Betelgeuze.

Op dit moment staan de Vogoniërs op het punt om de aarde te vernietigen om plaats te maken voor een Intergalactisch snelweg. Amro weet een lift te krijgen met het Vogoniaanse schip dat in de lucht was. Als ze al een tijdje op weg zijn de ruimte in worden ze van boord gegooid de ruimte in en zouden ze waarschijnlijk dood gaan.

Ze worden echter opgepikt door een ander schip, het schip van Zefod Bijsterbuijl, de president van de Melkweg. Later blijkt dat de president het schip waar ze nu in zitten gestolen heeft

Het is het "Gulden Hart" het ruimteschip met de "onwaarschijnlijkheidsaandrijving" de snelste en nieuwste motor van het universum.

Op het schip komt Hugo ook Trema tegen.

Zij is een vrouw die ontvoerd is van aarde een aantal dagen voor de vernietiging van de aarde door de president.

Ze is nu een gezellin van Zefod.

Hugo is hopeloos verliefd op haar. Op hun reis door de ruimte komen ze een planeet tegen die alleen nog in legendes bestaat. 

Deze planeet "Magrathea", die vroeger (miljoenen jaren geleden) normaal luxe planeten bouwde.

Het is een legende geworden omdat de markt in de planetenbouw was ingestort (het was de rijkste planeet van het universum) 

Men is de planeet  in de loop van de tijd haar steeds meer gaan te vergeten totdat men niet meer wist of ze echt bestaan had 

De planeet nu leek op het eerste gezicht uitgestorven. Maar wanneer het schip probeert te landen, werden ze beschoten met kernraketten.

Toch lukt het ze om te landen. En op de planeet komen ze dan Magdiradagdag tegen.

Hij vertelt dat hij de aarde gebouwd heeft (en ondertussen al met de 2e bezig was). Hij vertelt ook dat de aarde eigenlijk een computer was die was ontworpen om de vraag "Wat is de zin van het leven het universum en alles?" op te lossen. 

Deze vraag is al eerder gesteld aan een andere computer maar die kwam met het antwoord 42. Diezelfde computer kwam op het idee om een andere computer te bouwen (de aarde) die de juiste vraag bij dit antwoord kon geven.

 

Die zou er dan wel 10 miljoen jaar over gaat doen. 

Maar vijf minuten voor dit antwoord werd de aarde vernietigd door de Vogoniërs. 

Magdiragdag zei dat de muizen op aarde de bestuurders waren.

De mensen waren slechts een middel om het antwoord te verkrijgen

Omdat de aarde ongeveer tegelijkertijd werd vernietigd met dat Hugo en Amro aan boord werden geteletransporteerd, was het antwoord opgeslagen in Hugo's hersens.

Op Magrathea waren ook nog wat muizen (aard-bestuurders) die mee waren gekomen met Trema en dus de hersens van Hugo wilden hebben omdat daar misschien het antwoord in zat.

Wanneer de muizen het plan hadden de schedel van Hugo te openen. zagen hij en de anderen (Amro, Trema en Zefod Bijsterbuijl) nog net kans om te ontsnappen. Waarna ze in het ruimteschip zover mogelijk wegvlogen.

Vervolgens gaat het gezelschap naar een restaurant aan het eind van het universum en daarmee is het boek afgelopen.

Bron: Vrij naar http://www.scholieren.com/boekverslag/61423

Mijn mening

Ik raad het boek sterk aan.

Door de vreemde schrijfstijl van Douglas is het wel een moeilijk boek en het onderwerp is soms wat ingewikkeld, maar uiteindelijk is het zeker de moeite waard voor de volgende redenen.

Ten eerste is het boek grappig.

Het boek beschrijft de aarde en het universum zeer surrealistisch. 

Er zijn een paar personages die dit tot zijn recht laten komen. 

Ik behandel de leukste:

De bureaucratische aliens (De Vogoniërs)

Het boek begint met de vernietiging van de aarde door de Vogoniërs.

In tegenstelling tot de meeste science-fictionboeken gebeurt dit niet omdat ze een drang hebben om te vernietigen of te overmeesteren, maar omdat er een ruimtesnelweg moet komen.

De Aarde stond nu eenmaal op de lijst van te vernietigen planeten.

Het beste citaat met betrekking tot de Vogoniërs vond ik deze:

"‘Het heeft geen enkele zin om te doen of u nergens van weet. De tekeningen en de afbraakplannen liggen al vijftig van uw aardjaren ter inzage bij het planbureau op Alfa Centauri, dus u hebt ruimschoots de gelegenheid gehad om formeel bezwaar aan te tekenen, en nu is het veel te laat om nog drukte te maken."

Tenslotte is het boek ook actueel.

Het boek geeft vele verwijzingen naar vele bestaande dingen.

De hyperruimte uit Star Wars wordt genoemd en het creationisme wordt uitvoerig besproken.

In de laatste alinea heb ik ook gesproken over hoe bureaucraat de Vogoniërs zijn.

Het concept bureaucratie is ook een terugkerend onderwerp.

 

Favoriete fragment

Mijn favoriete fragment is het fragment waarin de Felle Realist (een soort supercomputer) het antwoord gaat geven op de vraag van het universum, het leven, en de rest.

Ten eerste zijn de personages die de vraag stellen aan de Felle Realist en de Felle Realist zelf zeer creatieve en mooi beschreven personages, met uitspraken over de huidige filosofie, robot-ethiek en de vraag van het leven.

Magiter is een boze filosoof, die tegen de Felle Realist is, omdat de computer ervoor zou zorgen dat het vak filosoof niet meer zou bestaan.

Vroemgrondel is Magiters ietwat dommere vriend, die telkens als Magiter een punt probeert te maken, roet in het eten gooit door een domme uitspraak te doen.

De Felle Realist is in deze kwestie de meerdere. Hij geeft een pijnlijk accuraat weerwoord tegen Magiter en Vroemgrondel.

De kwestie die voorafgaat aan de vraag zal ik citeren.

Dit is wat de filosofen zeggen:

‘Wij eisen,’ gilde Vroemgrondel, ‘dat branchevervaging wel of niet het probleem is!’

‘Als die machines nou gewoon blijven optellen,’ zei Magieter waarschuwend, ‘dan zorgen wij wel voor de eeuwige waarheden, en u wordt feestelijk bedankt. Als ik jullie was, zou ik mijn advocaat er maar vast bij halen. Bij de wet is heel duidelijk geregeld dat het zoeken naar de definitieve waarheid het onvervreemdbaar voorrecht is van denkarbeiders. Stel dat een van die rotmachines op zoek gaat en haar op een gegeven moment vindt, dan zitten wij mooi zonder baan. Ik bedoel, wat heeft het voor nut als wij de godganse nacht opblijven en zeggen dat er misschien wel of misschien niet een God is als die machine de volgende ochtend doodleuk met zijn telefoonnummer komt?’

En dit is het antwoord van de Felle Realist.

"Zolang jullie het maar heftig genoeg met elkaar oneens zijn en elkaar in de populaire pers in de haren zitten, en als je zorgt dat je een goede impresario hebt, zit je je leven lang geramd en gebeiteld"

Het surrealisme van het verhaal wordt hier wreed doorbroken door een actueel en accuraat antwoord.

Het antwoord op de belangrijke vraag is even surrealistisch.

De computer heeft zevenmiljoen jaar nagedacht over dit antwoord.

Als het zover is geeft hij het antwoord 42.

Verwerkingsopdrachten

Korte verwerkingsopdracht

Spreekwoorden

Spreekwoord 1:

Naar de maan gaan.

Uitleg: Deze past heel goed bij het boek, omdat zowel de Aarde naar de maan gaat (Kapot gaat) en de hoofdrolspelers zich in de ruimte bevinden.

Spreekwoord 2:

Het antwoord schuldig zijn.

Uitleg: De Felle Realist bedenkt voor zevenmiljoen jaar een antwoord en is dus in die tijd een antwoord schuldig op de vraag van het Leven, het Universum en de Rest.

Spreekwoord 3:

Met man en muis.

Uitleg:

Zowel de menselijke hoofdpersonen als twee muizen proberen de vraag te vinden bij het antwoord van de vraag van het Leven, het Universum en de Rest.

Spreekwoord 4:

Iemand met een kluitje in het riet sturen 

Uitleg:

De Felle Realist geeft als antwoord op de vraag van het Leven, het Universum en de Rest het antwoord 42, waarop hij zegt dat er nog een computer komt die de vraag erbij zal beantwoorden.

Aan dat antwoord hebben de professoren van die tijd helemaal niets.

Spreekwoord 5:

Moederziel alleen zijn.

Uitleg:

In het boek heeft Hugo Veld, na de verwoesting van de Aarde helemaal geen familie meer en is hij helemaal alleen in de ruimte.

Lange verwerkingsopdracht

Boektoets "Het Transgalactisch Liftershandboek

Waar of niet waar?

Hieronder staan vijf stellingen. 

Als een stelling waar is, schrijf dan W op je antwoordblad.

Als een stelling niet waar is, schrijf dan NW op je antwoordblad

Amro komt van de planeet Quiquae

Trema heeft twee konijnen meegenomen van de Aarde

Dolfijnen zijn de eigenlijke heersers van de Aarde

Zefod Bijsterbuijl is nooit op Aarde geweest.

Meerkeuzevragen.

Schrijf het juiste antwoord op je antwoordblad

Welke soort blies de Aarde op?

A: De Magratheariaars

B: De Tusk

C: De Vogoniërs

D: De Pazen

2. Hoe heet de computer van het "Gulden Hart"?

A: Mira

B: Zeus

C: Eddy

D: Pieter

3. Welke aandrijving maakt het "Gulden Hart" zo speciaal

A: Higgs-aandrijving

B: Waarschijnlijksheidaandrijving

C: Onwaarschijnlijkheidsaandrijving

D: Bablonica-aandrijving

4. Welke omschrijving geeft de eerste druk van het Transgalactisch Liftershandboek voor de Aarde.

A: Blauwe Planeet

B: Misschien leefbaar

C: Ongevaarlijk

D: Pas op voor apen!

5. Wie ontwierp Noorwegen

A: Asterix

B: Obelix

C: Magdiragdag

D: Eddy

Open vragen

Schrijf het juiste antwoord op je antwoordblad

Welk apparaat kan alle galactische talen vertalen?

Wat was het antwoord van de Felle Realist op de vraag van het Universum, het Leven en de Rest?

Wat is de eigenlijke dominante soort op aarde?

Wat is de echte naam van Trema? Voor- en achternaam!

Hoeveel hoofden heeft Zefod?

Hoe heet de door de Felle Realist voorspelde "computer"

Waar was Magdiragdag mee bezig wanneer Hugo hem tegenkomt?

Waar waren de plannen van de ruimtesnelweg te zien?

Waar gaat de club heen aan het eind van het boek?

Wat was de reden dat Magrathea zo stil was?

Antwoordmodel

Waar of niet waar

1. NW

2. NW

3. NW

4. NW 

5. NW

Meerkeuzevragen

1.C

2.C

3.C

4.C

5.C

Open vragen

Babelvisje

42

Muis

Trees Jansma

Twee

De Aarde

De Nieuwe Aarde

Alfa Centauri

Een restaurant aan het einde van het universum

De bevolking had zichzelf ingeslapen totdat de economie weer stabiel was.

Bronnen:

http://www.scholieren.com/boekverslag/61423